“Het moet vooruit.” Luc Van den Berghe zegt het niet met zoveel woorden maar tussen de regels door lees je het wel. En ook de passie voor de stiel. Al blijft hij met beide voeten op de grond, in zijn bedrijf van ondertussen bijna 5 ha. Enkele jaren geleden schakelde hij van kamerplanten over naar tuinplanten. Dankzij slimme innovatie werpt die keuze nu zijn vruchten af. “Vernieuwen moet, anders red je het niet in deze stiel.”
Van binnen naar buiten
Vijf decennia tuinbouw laten zich niet gemakkelijk samenvatten in een paar alinea’s. Als voorbereiding voor dit artikel schreef Luc Van den Berghe maar liefst vier kantjes bij elkaar. Veel voor een man van weinig woorden. Samen met hem fietsen we langs de belangrijkste mijlpalen. “De wortels liggen aan mijn moeders kant. In 1969 stampte zij samen met mijn vader het tuinbouwbedrijf in Deinze uit de grond. Van kindsbeen af stond ik mee in het bedrijf. Na de dood van mijn vader nam ik samen met mijn echtgenote de zaak over.”
Aanvankelijk teelde Van den Berghe enkel kamerplanten. 2002 werd een sleuteljaar. De eerste voorzichtige stappen richting buitenteelt werden gezet. “Een schot in de roos. We besloten een iets groter containerveld aan te leggen en ook enkele plastiekkoepels.”
Alles kan altijd beter
Dat containerveld werd steeds groter en door het toenemende succes steeg ook de nood aan arbeiders. In 2009 besliste Luc om te investeren in automatisatie. “Ik hou mijn ogen altijd open voor de nieuwste ontwikkelingen. Op dat moment was ik op zoek naar een manier om het werk efficiënter gedaan te krijgen met minder mankracht. De combinatie van een nieuwe inpotmachine, een robot, een bufferband en een Prins heftruck was toen een slimme investering.”
Luc zit niet stil en introduceert de ene verbetering na de andere. Zo liet hij de containervelden omvormen naar lavavelden om de afwatering te optimaliseren.
Buitenplanten op de eerste plaats
En toch knaagde er iets. “De teelt van kamerplanten werd moeilijker”, legt Luc uit. “Het assortiment moest steeds breder maar de verkochte aantallen per product werden kleiner. We stonden voor de keuze: ofwel andere afzetmarkten opzoeken, zoals bijvoorbeeld Nederland. Of onze teelt aanpassen en verbeteren om zo nog beter tegemoet te komen aan onze Belgische klanten. We trokken de kaart van onze huidige klanten.”
Een keuze die werd aangewakkerd door twee partijen. Enerzijds was er een klant die vroeg om Cordylines te kweken. Anderzijds moedigde Floréac hem aan om meer te investeren in buitenplanten.
Floréac als klankbord
“Ik raakte tijdens een beurs in gesprek met een inkoper en dat was het begin van een vruchtbare samenwerking”, herinnert Luc zich. “Weet je, ik ben een leergierige mens en wissel ook graag van gedachte. Toets dingen af met vakgenoten. Floréac is niet alleen een waardevol klankbord. Ze houden ook constant de vinger aan de pols en delen die kennis met de sector. Omgekeerd leren zij uit onze ervaringen. Kortom, we versterken elkaar. Het is ook fijn om te merken dat ze echt aan de slag gaan met onze bevindingen.”
Overleggen met klanten
Vandaag kweekt Luc geen kamerplanten meer in de kas, enkel nog Cordylines als jaarrondteelt. “Ons assortiment buitenplanten is breed wat behoorlijk intensief is. Maar het loont. Zeker als je van AVEVE, een van onze grootste afnemers, positieve feedback krijgt. Vaak moeten we onze aantallen opschroeven omdat de klant steeds terugkeert voor meer. Daarvoor doe ik het. En daarom sta ik liefst van al rechtstreeks in contact met onze klanten. Om in overleg te beslissen iets nieuws te proberen.”
Duurzaam innoveren
Innoveren betekent voor Luc ook verduurzamen. “We zijn al vijftien jaar aangesloten bij MPS. In 2011 lieten we zonnepanelen plaatsen en binnenkort schakelen we over op aardgas. Sinds dit jaar gebruiken we enkel gerecycleerde potten die opnieuw recycleerbaar zijn. We proberen zo weinig mogelijk te spuiten. Verder recycleren we al een hele tijd ons gietwater. Er staan nog andere plannen in de stijger. In 2021 leggen we een regenwaterbassin aan zodat we over kwalitatiever voedingswater beschikken.
Al die inspanningen leverden ons het MPS-GAP label op. En ook het Vegaplan-net certificaat hebben we op zak.”
Luc was ook een van de eerste kwekers die het digitale omarmde. Al is het geen liefde op het eerste gezicht. “Ik zet nog altijd graag de klant centraal en wil die ook liefst ontmoeten. Een goede vertrouwensband doet veel meer dan de zoveelste afstandelijke productfoto.”
Verandering nodig
Luc heeft met zijn bedrijf een hele weg afgelegd. Maar hoe ziet hij de toekomst? “Er moet iets veranderen. Rondom mij zie ik meer en meer kwekers die de handdoek in de ring gooien. Om verdere uitval te voorkomen moeten de prijzen omhoog. Wist je dat de prijs van een plantje door de jaren heen nauwelijks geëvolueerd is? Alles wordt duurder, behalve dat. Als je jonge mensen wil aantrekken, moet het anders. Onze stiel vraagt immers veel passie en inzet, maar daar moet ook iets tegenover staan.”